« از این انقلاب یک حاکمیت مردمی پا به عرصه وجود می گذارد»






دیدار با صون الله ابراهیم یکی ازمخالفان قدیمی رژیم وعضو حزب کمونیست مصر

«فرستادهٔ ویژهٔ» روزنامه اومانیته ازامیدهای صون الله ابراهیم، نویسنده مصری، به جنبش کنونی، که او آن را با قیام مردمی در سال۱۹۱۹(خیزشی توده ای بر ضد قدرت استعماری انگلستان) مقایسه می کند، می گوید.
صون الله ابراهیم یکی ازمخالفان قدیمی رژیم وعضو حزب کمونیست مصراست . اودر زمان ناصر از سال ۱۹۵۹تا ۱۹۶۴را در زندان بسر برد. قلمش همواره درخدمت مردم مصر بوده است، و چه خوب از عهدهٔ تصویرجامعه مصر برآمده است ، از جمله در کتاب «شرف» یا «افتخار»، که در خلال آن، او ضمن توصیف زندگی درغل و زنجیر زندانیان سیاسی، سیمای جامعه مصر در اوج طغیان – مانند امروز- را مجسم می کند. ما با او در منزلش، واقع در یکی از محله های حومه قاهره، دیدار کردیم .

- با مشاهدهٔ این همه تظاهرکننده درخیابان های پایتخت ودیگر شهرهای مصر چه احساسی دارید؟
صون الله ابراهیم: مشاهده چنین وضعی مرا ازشادمانی لبریزمی کند. روز های افتخار آمیزی است. منتظرچنین روز ها و چنین تظاهراتی بودیم، بدون آنکه از آن در حقیقت تصوری چندان در ذهن داشته باشیم . واقعأ غافلگیرشدیم. مردم همگی، بدون داشتن یک رهبر سیاسی، با یک خواست واحد - رفتن مبارک - به خیابان ها ریختند. فوق العاده است !
آنچه که در تونس گذشت به مردم مصر نشان داد که سرنگون کردن دیکتاتور ها امکان پذیراست . به نظر من کاراین رژیم تمام است . این رژیمی است فاسد. وابسته به آمریکا و اسرائیل. سرنگونی اش در دستور روز مردم قرار دارد . مسئلهٔ کنونی، تعیین و تعریف دقیق ودرست مرحله های گذار است. اگر مبارک برود اما جانشین اوعمر سلیمان بماند، تظاهرات متوقف نخواهد شد.

- در صورت رفتن مبارک ،چه پیامد های سیاسی رامی توان انتظارداشت؟
صون الله ابراهیم: راه حلی واقعأ دموکراتیک و درجهت خواست توده ها. برای رسیدن به یک چنین جمهوری نویی ، اتحاد نیروهای (متشکل) اپوزیسیون به انضمام تظاهر کنندگان(مستقل)، و تشکیل یک دولت رهائی ملی ضروری است؛ واین مسلمأ به معنای منحل اعلام کردن مجلس کنونی است که نمایندگان آن با تقلب به مجلس راه یافتند، و سازمان دهی انتخابات و تدارک به منظور تدوین قانون اساسی جدید. البته شرط آن نیزروشن است: رفتن مبارک، معاون او و نخست وزیرش .

- برداشت و قضاوت شما در باره رفتار ارتش چیست ؟
صون الله ابراهیم: بگذارید نخست در باره پلیس بگوئیم. پلیس همواره ابزار فشار و اختناق بوده است . در این روزها وزیرکشوربا بیرون کشیدن کامل پلیس وماموران آتش نشانی و گسیل آن ها به خیابان ها برای ایجاد بی نظمی، و گشودن درزندان ها به روی زندانیان جرائم جنائی و مدنی، ودادن امکان فرار به تبهکاران زندانی، واستفادهٔ پلیس مخفی ازآنان برای اقدام به دزدی وچپاول، به بازی خطرناکی دست زده است. هدف مشخص بوده است: ایجاد هرج ومرج، و درنتیجه، همراه کردن اکثریتی ازمصری ها با مبارک بر زمینهٔ حفظ امنیت.
اما این راهبُرد با شکست مواجه شد. زیرا مردم خود امور را به دست گرفتند و به این مسئله پرداختند و امنیت را بر قرارکردند. ما در درآستانهٔ انقلابی هستیم که یک قدرت خلقی را به وجود می آورد. این انقلاب با آنچه که در ۱۹۱۹ روی داد قابل قیاس است.
موضع گیری ارتش اما پیچیده و مرموزاست. زیرا معلوم نیست در خفا مشغول چه کار است. روز دوشنبه ارتش قول داده بود که به ضد مردم کاری نکند و به آن عمل هم کرد. ولی در سراسر جهان همه جا ارتش ضامن رژیم موجود است . پس این سئوال بر جا باقی می ماند که: سرانجام ارتش دراینجا چه خواهد کرد؟

- در بارهٔ روش مخا لفان(اپوزیسیون) به ویژه در بارهٔ «اِخوان المسلمین» چه فکر می کنید ؟
صون الله ابراهیم: می توان گفت که معترضان در همان جایگاهی قراردارند که رژیم موجود آنان را عملا در آن قرار داده است. اما در باره اخوان المسلمین، آنان به طور گسترده در تظاهرات شرکت نکرده اند، ولی امکان آن وجود دارد که در صدد بهره برداری ازموقعیت بر آیند. روز دوشنبه گروه هائی از تظاهرکنندگان فریاد«اسلام»،«اسلام» سر داده بودند، ولی طولی نکشید که انبوه جمعیت پاسخ آنان را با شعار پر طنین «ملت»، «ملت» دادند. من فکر می کنم که توده ها به کسی اجازه ندهند جنبش آنان را از دستشان برباید.

- در رسانه های غربی در بارهٔ محمد البرادعی فراوان سخن گفته می شود . در این باره چه فکر می کنید؟
صون الله ابراهیم: البرادعی همواره در خارج از کشور بوده است . هرگز در زندگی سیاسی کشورشرکت نداشته است. شگفت انگیز است که ناگهان به صحنه آمده و ادعا می کند که می تواند رئیس جمهوری بشود .در مصر صد ها شخصیت شناخته شده هستند که با رژیم به مبارزه برخاسته اند که هر یک از آنان می تواند نقش بزرگی را به عهده گیرد.

- آیا روش غربی ها، به ویژه ایالات متحده و فرانسه، شما را متعجب می سازد؟
صون الله ابراهیم: این کشورها همیشه برای حفظ منافع شان ازمبارک پشتیبانی کرده اند.
چنین روش هائی از جانب کشورهای امپریالیستی که به منافع مردم مصرچندان توجهی ندارند تعجب آورنیست. همچنین موضع اسرائیل را که از دوستان بزرگ مبارک است را نباید فراموش کنیم .

سایت حزب توده ایران
۱6 بهمن ۱٣٨۹ - 5 فوريه ۲۰۱۱